یکی از مهم ترین رویکردهای استراتژیکی که در مدیریت استراتژیک منابع انسانی مطرح می گردد، رویکرد مبتنی بر منابع می باشد. طبق این رویکرد، سازمان ها هنگامی موفق عمل می کنند که در بازار به برتری رقابتی دست پیدا کنند. همچنین پس از کسب آن موفقیت و جایگاه والا در رقابت، در آن جایگاه باقی بمانند. سازمان ها زمانی به برتری رقابتی دست پیدا می کنند که دارای ویژگی هایی همچون کمیابی، بدون جانشین بودن و منحصر به فرد بودن باشند.
ادامه مطلب
در شرایط کنونی دنیای امروزی سازمان ها برای ایجاد برتری رقابتی و رشد به نیروی انسانی وابسته هستند. مدیریت استراتژیک منابع انسانی به عنوان ابزاری شناخته می شود که باعث جذب پرورش، انگیزش و همچنین حفظ نیروی انسانی به کار می رود. این ابزار به سازمان ها کمک می کند تا به جایگاهی که می خواهند دست پیدا کنند.
ادامه مطلب
قرارداد کاری، قراردادی است که بر اساس آن نیروی کار متعهد به انجام یک کار خاص در مقابل دریافت دستمزد می شود. این قرارداد بین دو طرف کارفرما و نیروی کار منعقد می گردد. اما ممکن است به دلایل مختلفی هر کدام از طرفین در حین انجام کار و پیش از به اتمام رسیدن آن، تصمیم به خاتمه قرارداد بگیرند. فسخ نمودن یک قرارداد و خاتمه بخشیدن به آن بدون هیچ دلیل موجه و رعایت شرایط قانونی امکان پذیر نمی باشد. این کار سبب از دست دادن مزایای قانون کار می گردد. به همین خاطر طرفین قرارداد تحت شرایط خاصی دست به این اقدام می زنند.
ادامه مطلب
خاتمه قرارداد کار به این معنی است که همکاری کارفرما و نیروی کار به پایان رسیده است. در واقع تمامی قراردادهای کاری تاریخ آغاز و پایانی دارند که در متن قرارداد ذکر شده است. اما در این بین علت های دیگری برای خاتمه پیدا کردن قرارداد وجود دارد. گاه این پایان همکاری با اراده و خواست طرفین صورت می پذیرد و گاه نیز این خاتمه قرارداد خارج از اراده آنها می باشد.
ادامه مطلب
قرارداد کار جزو قراردادهایی حقوقی و مشخصی می باشد که بین کارفرما و نیروی کار منعقد می گردد. هدف از انعقاد این قراردادها حفظ حقوق نیروهای انسانی و تنظیم روابط طرفین در چارچوب قانونی می باشد. اما این قراردادهای کاری به انواع مختلفی تقسیم می شوند. قراردادها با در نظر گرفتن نکته های مختلفی مانند حوزه کاری، تمایل کارفرما و نیروی کار، نوع شغل و موارد دیگر مشابه آن دسته بندی شده اند.
ادامه مطلب
تنظیم یک قرارداد کاری وابسته به عوامل مختلفی همچون قوانین حاکم بر شرایط کار و نکات حقوقی مختلفی می باشد. در واقع تنظیم یک قرارداد تخصصی و محکم نیازمند آموزش در این زمینه می باشد. برخی افراد تخصص لازم در این زمینه را ندارند و دست به تنظیم قراردادهایی می زنند که عملا ایرادات و اشکالات زیادی دارد.
ادامه مطلب
مدیران سازمان ها و کارمندان آنها برای اینکه بتوانند یک همکاری دوطرفه سالم داشته باشند، نیازمند قرارداد کار می باشند. در واقع قرارداد یک سند رسمی و حقوقی برای دو طرف به حساب می آید. چنانچه هیچ گونه قراردادی بین طرفین منعقد نگردد، آینده شغلی طرفین به ویژه کارمندان به مخاطره می افتد.
ادامه مطلب
یکی از مهمترین وظایف مدیران در سازمان ها، برنامه ریزی آموزشی برای کارمندان به حساب می آید. چرا که امروزه برنامه ریزی به ویژه در زمینه آموزش و بهسازی منابع انسانی از ضرورت های اجتناب ناپذیر برای بقای سازمان ها می باشد. برنامه آموزشی سازمان کمک می کند تا آسیب پذیری مدیران و کارشناسان تقلیل پیدا کند. از همین رو مدیران سازمان باید برای تنظیم یک برنامه ریزی آموزشی چندین مرحله را گام به گام طی نمایند.
نخستین گام اصلی و لازم در برنامه ریزی آموزشی، تعیین نمودن هدف های کلی آموزش است. این هدف ها باید با خط مشی های سازمان مرتبط و هم راستا باشند. به این صورت که هدف های کلی آموزش در چارچوب خط مشی سازمان و اهداف کلی آن تنظیم می شود.
دومین قدم در برنامه ریزی آموزشی، مشخص نمودن محتوای این برنامه ریزی سازمانی می باشد. این محتوا باید در راستای اهداف کلی و ویژه سازمان تنظیم گردد. چنانچه محتوای برنامه آموزشی سازمان با اهداف مورد نظر هم راستا نباشد، نه تنها مفید نخواهد بود. بلکه ممکن است نتیجه معکوس نیز داشته باشد.
مدیران سازمان ها باید آگاه باشند که کسانی که در این برنامه آموزشی شرکت می نمایند از لحاظ دانش و تجربی، منابع ارزشمندی به حساب می آیند. به همین خاطر یکی از عوامل مهم در تعیین محتوای این برنامه ها نظرخواهی و مشورت با این شرکت کنندگان می باشد. آنها می توانند در تعیین محتوای ارزشمند موثر باشند. علاوه بر این، محتوای برنامه آموزشی سازمان برای آنها قابل قبول و قابل استفاده نیز می باشد.
یکی از مراحل مهم در تدوین و برنامه ریزی آموزشی سازمان، ترتیب ارائه محتوا آموزشی به کارمندان می باشد. در واقع ترتیب محتوا باید به گونه ای باشد که مربیان از مطالب ساده شروع کنند و کم کم مسائل پیچیده تر را مطرح نمایند.
اکثر کارمندان سازمان ها با مفاهیم کلی تر بیشتر آشنا هستند و کمتر از مسائل جزئی آگاهی دارند. به همین خاطر بهتر است که مربیان از کل به سمت جزء حرکت نمایند. مربیان برای آموزش کارمندان باید از روشی سازماندهی شده استفاده کنند. چرا که بعضی از مطالب یک نظم طبیعی و ذاتی دارند. به همین خاطر باید در ارائه این گونه محتواها ترتیب زمانی رعایت گردد.
مسیر حرکت آموزش باید از سمت مسائل معلوم به سمت مسائل مجهول باشد. به این صورت ترکیب محتوای آموزش به گونه ای تعیین می شود، که آموزش با معلومات فعلی فراگیران آغاز می شود و به سمت اطلاعات و دانش جدید پیش می رود.
گام بعدی در تنظیم برنامه ریزی آموزشی مشخص نمودن زمان برای اجرای برنامه ریزی های آموزشی می باشد. مدیران سازمان ها و کارشناسان برنامه های آموزشی سازمان باید یک مدت زمان لازم و کافی را برای اجرای دوره های آموزشی تعیین کنند. چنانچه مدت زمان دوره آموزشی کمتر از حد لازم باشد، سازمان به اهداف خود دست پیدا نخواهد کرد. برعکس آن اگر مدت زمان دوره بیشتر از حد معقول و لازم در نظر گرفته شود، فراگیران دچار حالت کسالت و خستگی می شوند. در نتیجه باز هم دوره آموزشی نتیجه مفیدی نخواهد داشت.
تمامی سازمان ها دارای امکانات مالی و انسانی محدودی می باشند. به همین خاطر هیچ سازمانی قادر نیست تمامی افراد نیازمند آموزش را در یک محدوده زمانی مشخص آموزش دهد. بهترین و منطقی ترین راه حل برای این مسئله، اولویت بندی افراد برای آموزش می باشد. بهتر است مدیران سازمان کارمندانی را در اولویت قرار دهند که نسبت به دیگران بیشتر نیازمند آموزش هستند.
مسئولان آموزش می توانند فراگیران را با در نظر گرفتن ویژگی های مشترک آنها تقسیم بندی کنند. سپس به ترتیب اولویت، برنامه آموزشی را برای هر کدام از این دسته ها آغاز نمایند. تجانس تحصیلی یکی از ویژگی هایی است که به مسئولان آموزشی کمک می کند تا افراد را دسته بندی کنند. این نوع دسته بندی اختلاف میان دامنه پراکندگی اطلاعات اولیه فراگیران را تا حد زیادی به حداقل می رساند. البته منظور از تجانس تحصیلی این نیست که تمامی افراد مختلف در یک رشته خاص تحصیل کرده باشند. در این دسته بندی نباید افراد از نظر گروه تحصیلی با هم فاصله زیادی داشته باشند.
عامل های بعدی در دسته بندی این گروه ها تجانس تجربی، تجانس شغلی و دوره های آموزشی طی شده می باشد.
مرحله بعدی در برنامه ریزی آموزشی، تعیین روش هایی برای آموزش و ارائه محتوا به فراگیران می باشد. این مرحله اهمیت بسیار زیادی دارد. مدیران و مسئولان آموزشی سازمان باید برنامه های سازمان را به صورت همه جانبه بررسی کنند. به این ترتیب می توانند یک روش مناسب با اهداف سازمان را انتخاب نمایند.
برای انتخاب روش مناسب برای ارائه محتوا باید هدف آموزش، مدت و زمان آموزش، بودجه آموزش، سطح و تعداد فراگیران، اساتید و مربیان آموزشی، تجهیزات لازم در آموزش و محل آموزش در نظر گرفته شود. برنامه ریزان پس از بررسی نمودن تمام این مسائل در سازمان می توانند یک روش درخور سازمان و مناسب با اهداف آن را برای آموزش سازمان ارائه دهند.
یکی از عوامل بسیار موثر در موفقیت برنامه آموزشی سازمان، تسهیلات و خدمات آموزشی می باشد. این تسهیلات باید تا جای امکان با اهداف دوره های آموزشی هماهنگی داشته باشند. یکی از تسهیلات مهم در فرایند آموزش کارمندان، جا و مکان ارائه دوره ها می باشد. چرا که اجرا نمودن یک برنامه آموزشی به یک فضای مناسب احتیاج دارد. این فضا باید از لحاظ وسایل گرمایشی و سرمایی، نور و… تامین باشد.
انتخاب اساتید و مربیان آموزشی مناسب یکی از خدمات مهم آموزش کارمندان می باشد. مسئولان آموزشی باید در انتخاب این افراد دقت و توجه کافی به خرج دهند. این اساتید باید ویژگی های لازم برای آموزش افراد را داشته باشند و از اهداف دوره به خوبی آگاه باشند.
از دیگر تسهیلات و خدمات آموزشی می توان به تجهیزات کلاس ها و سالن های آموزشی، جلسه معارفه و خوابگاه اشاره نمود.
منابع:
https://www.classcraft.com/blog/how-to-create-a-learning-plan/
https://www.totaralearning.com/en/blog/a-practical-3-step-employee-development-plan-templates
در عصر حاضر برنامه ریزی آموزشی بخش جدایی ناپذیر توسعه منابع انسانی سازمان به حساب می آید. این برنامه های آموزشی باعث می شود تا فرصت های پیشرفت و توسعه در سازمان تقویت گردند و کارمندان توانمند در سازمان حفظ شوند. برنامه آموزشی سازمان فرصت مناسبی برای صیقل دادن مهارت های افراد و کسب دانش بیشتر توسط آنها می باشد. در سازمان ها انواع مختلفی از برنامه ریزی های آموزشی وجود دارد که در این مطلب به معرفی آنها خواهیم پرداخت.
ادامه مطلب
انواع مختلفی از برنامه ریزی آموزشی برای سازمان ها وجود دارد. تنظیم هر برنامه سازمانی نیز به دلیل آموزش کارکنان یک سازمان و گروهی که باید تحت آموزش قرار بگیرند، بستگی دارد. چرا که کارمندان یک سازمان در هر سطحی که قرار داشته باشند، نیازمند یادگیری و کسب دانش و مهارت های جدید می باشند. چه مسئولیت مشاغلی ساده را بر عهده داشته باشند، چه مسئول مشاغلی پیچیده باشند، باید همواره در پی بهبود و به روز رسانی آنها باشند.
ادامه مطلب