دیدگاه های مختلفی، مدیریت دانش را نسل بندی و تقسیم بندی نموده اند. به این صورت که چنانچه معیار این دسته بندی، همگرایی بین مدیریت دانایی و مدیریت فناوری باشد، این نسل بندی شامل مدیریت دانش سنتی، معنایی و هوشمند می شود. ولی در این مطلب مقصود از تقسیم بندی این فرایند، دسته بندی انواع مدیریت دانایی بر اساس مقیاس و حجم پروژه ها می باشد.

مدیریت دانش با حروف اختصاری KM که مخفف Knowledge management می باشد، شناخته می شود. در واقع KM فرایندها و استراتژی های طراحی شده ای است که موجب شناسایی، ارزش گذاری، ساختاردهی و جذب دارایی های فکری سازمان می شود. این نوع از مدیریت کمک می کند تا دارایی های فکری سازمان در زمان و مکان مناسب میان افراد مناسب به اشتراک گذاشته شود. این موضوع سبب بهبود عملکرد سازمان  و ایجاد ارزش در آن می گردد. در بازار و دنیای اقتصادی امروز مزایای مدیریت دانایی بر هیچ سازمانی پوشیده نیست.

پیش از آنکه بدانیم مدیریت دانش چیست و چه کاربردی دارد، بهتر است در مورد خاستگاه پیدایش و تکامل این فرآیند صحبت کنیم. مدیریت دانش به عنوان یک مفهوم جدید در دنیای مدرن امروزی ما شناخته نمی شود. بلکه چنانچه بخواهیم از قدمت واقعی این مفهوم صحبت کنیم، باید به تمدن های قدیمی رجوع نماییم.