چالش های مدیریت منابع انسانی

یکی از ابزارهای لازم برای به وجود آوردن تحول و بقای سازمان و دسترسی به اهداف مورد نظر، منابع انسانی، است. اما پیشرفت تکنولوژی و سرعت شدید تغییرات، موجب شده است که سازمان ها در مدیریت منابع انسانی، با چالش هایی روبرو شوند. این چالش ها شامل جهانی شدن، کمبود نیروی کار ماهر و متعهد، هرم تصمیم گیری، عدم شناخت نیاز کارمندان، عدم برنامه ریزی، عدم شایسته سالاری، بهره وری ناکافی نیروی انسانی، تبعیض، بی انگیزه بودن، عدم مشارکت کارمندان و ترک همکاری کارمندان با سابقه سازمان است.

با پیشرفت سریع تکنولوژی مدیریت منابع انسانی، با چالش هایی روبرو شده است.

چالش های پیش روی مدیریت منابع انسانی

جهانی شدن: بیشتر مدیران با چالش هایی برای ایجاد توازن میان لزوم جهانی فکر کردن و عملکرد متناسب با محیط زندگی رو به رو هستند. به همین منظور کارمندان، ایده ها، اطلاعات و تولیدات باید برای برآورده کردن نیازهای محلی در کل جهان، جا به جا گردند. در حال حاضر موقعیت های سیاسی متغیر، مسائل تجارت جهانی، نرخ های مبادله متغیر و فرهنگ های غیر آشنا در تصمیمات تجاری ورود پیدا کرده است. به همین خاطر مدیرها باید بر اساس نیازهای مشتریان بین المللی خود آموزش ببینند. آنها باید توانایی های خود را برای یادگیری اجرای وظایف با همدیگر برای اداره تنوع، پیچیدگی و ابهام در کل جهان توسعه دهند. در چنین محیطی، مدیران منابع انسانی، باید وظایف خاصی بر عهده گیرند.

در چندین سال گذشته تغییر و انتقال از شغل های تولیدی به حرفه های خدماتی اتفاق افتاده است. دلیل اصلی این تحول ظاهر شدن پدیده هایی همچون رایانه، اینترنت و سیستم های اطلاعاتی می باشد. همین تغییرات با بالا رفتن سطح خودکارسازی کارخانه ها و کارگاه ها، سبب می شوند تا چالش هایی در زمینه مدیریت منابع انسانی، به وجود آیند.

مسئله دیگر، افزایش هر روزه رقابت جهانی می باشد. این رقابت موجب می شود فشار روی شرکت های بزرگ در جهت افزایش کیفیت و کاهش قیمت، افزایش پیدا کند.

صنایع در این سال های اخیر به نیروهای ماهر و تحصیل کرده احتیاج بیشتری پیدا کرده اند. اما سازمان ها نیز با کمبود نیروی کار ماهر رو به رو هستند.

جهانی شدن از چالش های مدیریت منابع انسانی می باشد.

رشد: بسیاری از شرکت های غربی، به وسیله کوچک سازی و کم کردن سطوح سازمانی و استحکام به درآمدها و سودهای کلانی رسیده اند. به همین خاطر روی درآمد افزایش یافته از طریق رشد سازمان، تاکید دارند، که همین موضوع برای نیروهای حرفه ای انسانی چالش هایی به همراه خواهد داشت. مدیران باید کارمندان خود را وادار نمایند تا خلاقیت و نوآوری داشته باشند و آنها را در زمینه های یادگیری مشارکتی تشویق نمایند.
فناوری: سازمان ها باید فناوری های خود را بازبینی نموده و آنها را به روز نمایند. در واقع فناوری جلوه ای از تغییرات می باشد. هر تغییری سختی های خود را دارد و واحدهای نیروی انسانی باید خود را به عنوان آن عامل تغییر بشناسند. به خصوص لازم است که در مورد فناوری، سازمان اقدامات لازم را در مورد کاهش مقاومت کارمندان در برابر فناوری جدید انجام دهد و مطمئن شود که قدم های حمایتی و آموزشی لازم در این مسیر برداشته شده است.
سرمایه فکری: سازمان هایی موفق هستند که توانایی دارند که افراد توانمند را برای اداره سازمان های جهانی جذب کنند. سپس آنها را آموزش دهند و حفظ نمایند. از ویژگی های این سازمان ها داشتن حساسیت نسبت به مشتریان و فرصت هایی است که به وسیله فناوری ارائه می گردد.

واحد منابع انسانی، موظف است که کارمندان مستعد را پیدا کند، آنها را جذب نماید، پرورش دهد، خدماتشان را جبران کند و در نتیجه آنها را در سازمان حفظ کند.

تغییر: تمام فاکتورهای گفته شده، همگی نمایانگر تغییر می باشند. واحد نیروی انسانی باید تغییرات را بپذیرند و حمایت نمایند. یعنی خود واحد نیروی انسانی هم باید تغییر کند و انعطاف پذیر باشد. در غیر این صورت نمی تواند تغییرات را در بخش های دیگر سازمان اعمال کند. این تغییرات شامل تغییرات تکنولوژی، تغییرات استراتژی ها، تغییرات فرهنگ سازمانی و تغییرات ساختاری است.
عدم شایسته سالاری: کارمندان نگاه موشکافانه ای نسبت به تصمیماتی که مدیران درباره آنها می گیرد، دارند. مثلا، در انتصاب کارکنان همیشه مقایسه اجتماعی صورت می گیرد. اگر هم فردی شایسته انتخاب نگردد، باعث به وجود آمدن نارضایتی و بی تفاوتی می شود. در این سازمان ها، بر اساس شایستگی افراد، ترفیع درجه انجام نمی گیرد. معیار شایسته بودن کارمندان طبق تعداد اطاعت های بدون چون و چرای آنها می باشد.

عدم شایسته سالاری از چالش های پیش روی مدیریت منابع انسانی است.

برخورد گزینشی با تخصص کارمندان: در برخورد گزینشی و انتخابی کارمندانی که از دانش و تخصص بالایی برخوردار هستند، جایگاه پایینی پیدا می کنند و بر عکس این موضوع نیز صادق است.
عدم وجود نظارت: نظارت جزو مواردی می باشد که باعث می شود کارکنان احساس کنند که مورد توجه قرار گرفته اند و عملکردشان برای مدیران ارزشمند می باشد.
خواسته های کارفرمایان و کارمندان: از چالشهای همیشگی این حوزه، خواسته های کارفرمایان بوده است، که همیشه می خواهند بیشترین خروجی را از کارمندان خود داشته باشند. کارمندان نیز می خواهند از سازمان دریافت های مالی و غیر مالی بیشتری دریافت کنند. وظیفه مدیریت منابع انسانی، این است که این خواسته ها را با هم هماهنگ کند و آنها را مدیریت نماید.
زبان مدیریت منابع انسانی: زبان این حوزه برای عموم کاملا قابل فهم و ساده است. این ساده بودن باعث می شود که هر کسی فکر کند که می تواند وارد این حوزه گردد.
آشنایی با فضای کسب و کارها: عدم آشنایی کافی فعالان این حوزه با فضای کسب و کاری که در آن مشغول به فعالیت هستند، از دیگر چالش هایی است که در این حوزه وجود دارد، و مشکلات خیلی زیادی برای مشروعیت مدیریت منابع انسانی، به وجود می آورد.
نتایج مدیریت منابع انسانی: نتایج این حوزه کیفی هستند و به سختی تبدیل به اعداد و ارقام و نمودارهای قابل مشاهده می شوند. با وجود اینکه تلاش های زیادی در راستای کمی سازی نتایج این حوزه انجام شده است، اما اقداماتی که در زمینه های متفاوت انجام می شود، را به سختی می توان در قالب اعداد و ارقام گنجاند.

راهکارهای مقابله با چالش های موجود در مدیریت منابع انسانی

مدیران منابع انسانی، می توانند به وسیله توانمندسازی کارمندان، این چالش ها را از بین ببرند و یا اینکه از بروز چالش های بیشتر پیشگیری کنند. کارمندان توانمند برای از بین بردن چالش ها، نهایت مشارکت و همکاری را به عمل می آورند. کارمندان توانمند، انگیزه، تعهد، خلاقیت و وفاداری دارند.